پسری دختر زیبایی رو تو خیابون دید.... شیفته اش شد .... چند ساعتی باهم تو خیابون قدم میزدند ...
که یهویه مازراتی جلوی پاشون ترمز کرد . . .
دختره به پسر گفت :
خوش گذشت اما من همیشه نمیتونم پیاده راه برم .... کار نداری؟!! بای ...!
دختره نشست تو ماشین
راننده بهش گفت : خانوم ببخشید میشه پیاده بشی؟ ... من راننده این اقا هستم !!!!
خَستــ ــه ام....!
امــــا تَحمـُـ ــل مـی کُنــم...
خُــ ــدایـــا روزِگـ ــارت با
من و احســ ـاسم بـَـ ـد تـــا کـــرد...!
احتیاجی به تسبیح نیست..
دستانت را که به من بدهی
با بند بند انگشتانت
ذکر دوست داشتن سر میدهمسكوت خطرناك تر از حرف هاي نيش دار است
بدون شك كسي كه سكوت مي كند
روزي حرف هايش را سرنوشت به شما خواهد گفت.
ﻣﻦ ﯾﮏ ﺟﻨﮕﻞ ﭼﻮﺏ ﺳﺎﺩﮔﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﻡ . . .
تمام تقویم های جهان شاهدند
که هرسال بی تو متولد میشوم
به این تولد مکر عادت کرده ام
اما
از بی تو بودن میترسم …
تکیـــــه دادی به دیــــــــــوار ومیخـــــــــندی
انــــــــگار نه انــــــــگار که تـــــو توی عکســـــــی
ومن آویـــــــزان این زندگــــــی بی تـــــــــــو …
تا من بهانه ايي داشته باشم براي دوباره بوسيدنت
خیلی قشنگ بود میشه با اجازتون کپی کنم؟برای وبلاگم نه واسه آلبوم وی چتم؟
باید بگم بله میتونید کپی کنید هر روز این وبلاگ به روز میشه
دختر : تو چی؟ پسر:اینکه کسی که زیر بارون بغلش میکنی من باشم...
و نـه حرفـــی واســـه گفتـن داری
فقـط دوست داری ساکـت بمونــــی
و صـــدای نفس کشیــدنش رو گــوش کنـــی . .
یعنی خیــــــــــلی دلت براش تنگ شده
یعنی خیــــــــــلی دوســــــــــــتش داری ..
و ميدوني که دليل اون لبخند تويي ..
او سکوت کرد !!!!
که بفهمد یک نگاه خسته چه می خواهد بگوید.
مثل کشیدن کبریت در باد
دیدنت دشوار است
من که به معجزه ی عشق ایمان دارم
می کشم
آخرین دانه ی کبریتم را در باد
هر چه بــــــادا بــــــــــاد!
به دلتنگی هایم دست نزن
می شکند بغضم یک وقت!!
آنگاه غرق می شوی
در سیلاب اشکهایی که
بهانه ی روان شدنش هستی!!
چـــه روزگار دلگیریست...
این روزها برای هرکس ک سوزنش را
نخ میکنی برایت دروغ میبافد...
قــول بــده کــه خــواهــی آمــد امــا هــرگــز نیــا! اگــر بیــایــی هــمه چیــز خــراب می شــود! دیــگر نــمی تــوانــم اینــگونــه بــا اشتــیاق بــه دریــا و جــاده خیــره شــوم! مــن خــو کــرده ام بــه ایــن انتــظار، بــه ایــن پــرســه زدن هــا در اسکــله و ایستــگاه! اگــر بیــایــی مــن چشــم بــه راه چــه کســی بمــانــم؟ 
