با من بمان
چند روزي هست كه تنها مانده ام
بركه ام! در گوشه اي جا مانده ام
دستهاي كوچكم بي حوصله
با بهار و باغ دارد فاصله
پايم از شوق دويدن خالي است
چشمهايم خالي از خوشحالي است
شاپرك هاي خيالم خسته اند
چشمهاي شعر من يخ بسته اند
+ نوشته شده در سه شنبه چهاردهم شهریور ۱۳۹۱ ساعت 2:4 توسط ALONE REzA
|
قــول بــده کــه خــواهــی آمــد امــا هــرگــز نیــا! اگــر بیــایــی هــمه چیــز خــراب می شــود! دیــگر نــمی تــوانــم اینــگونــه بــا اشتــیاق بــه دریــا و جــاده خیــره شــوم! مــن خــو کــرده ام بــه ایــن انتــظار، بــه ایــن پــرســه زدن هــا در اسکــله و ایستــگاه! اگــر بیــایــی مــن چشــم بــه راه چــه کســی بمــانــم؟