صدا کن مرا

صدای تو خوب است

صدای تو سبزینه ی آن گیاه عجیبی است...

که در انتهای صمیمیت حزن میروید!

در ابعاد این عصر خاموش

من از طعم تصنیف یک کوچه تنهاترم

بیا تا برایت بگویم تا چه اندازه "تنهایی" من بزرگ است!!!

سهراب سپهری