بـا تـو می تــــــــوان آسود در
انتهـــــــــــای راهــــی که به بن بست رسیده است و بــــــــــــــالا
رفت از دیـــــــــوار روزمرگی ها و نتـــــــــــرسید از آنچه پشت
دیــــــــوار است !
+ نوشته شده در پنجشنبه دوازدهم بهمن ۱۳۹۱ ساعت 17:27 توسط ALONE REzA
|
قــول بــده کــه خــواهــی آمــد امــا هــرگــز نیــا! اگــر بیــایــی هــمه چیــز خــراب می شــود! دیــگر نــمی تــوانــم اینــگونــه بــا اشتــیاق بــه دریــا و جــاده خیــره شــوم! مــن خــو کــرده ام بــه ایــن انتــظار، بــه ایــن پــرســه زدن هــا در اسکــله و ایستــگاه! اگــر بیــایــی مــن چشــم بــه راه چــه کســی بمــانــم؟